Historia
Archipelag Balearów przechodził w ciągu wieków przez ręce wielu ludów, dzięki czemu można tu dziś oglądać ciekawe pozostałości po różnych kulturach. Wyspami władali m.in. Fenicjanie, Grecy, Rzymianie, Kartagińczycy, Arabowie, Aragończycy, Hiszpanie, Francuzi i Brytyjczycy.
Pierwsze ślady obecności człowieka
na Majorce pochodzą z 5000 r. p.n.e., a odnaleziono jest w jaskiniach, w okolicach Soller i Valldemossy. Napotkamy tutaj pozostałości po budowlach megalitycznych, zwanych talajotami. Powstały one w epoce brązu, przez ówczesnych mieszkańców Majorki. Ów lud tworzył także ok.1500 lat p.n.e groby, które podobne były do łodzi odwróconych do góry dnem. Później powstawały także przypominające stoły budowle kamienne. Kultura talajocka zaczęła wymierać, kiedy na wyspie pojawili się Fenicjanie. Najprężniej kultura talajocka rozwijała się jednak na Minorce, gdzie znajdziemy najwięcej zabytków z tamtej epoki - navety oraz taule.
Kolejne wieki należały do Greków. To oni nadali Balearom obecną nazwę. Pochodzi ona od słowa „ballein” czyli „strzelać z procy”. Po Grekach Majorkę przejęli Kartagińczycy i Rzymianie. Założyli oni miasta
Pollentia (obecnie
Alcudia) i
Palmaria (obecnie
Palma de Mallorca). Podobnie sytuacja wyglądała na Ibizie. Za czasów rzymskich nosiła ona nazwę Ebusus.
Swój udział w historii wysp mieli również Wandalowie i Wizygoci (V i VI wiek n.e.), jednak nie wywarli oni na archipelagu tak dużego wpływu jak Arabowie, którzy przybyli na Majorkę w 902 r., a wyparci z niej zostali w 1229 r., Na Ibizie pozostawali o kilka lat dłużej (do roku 1235). Wyspa wchodziła w skład taify ze stolicą w mieście Dénia, położonym we Wspólnocie Walenckiej. Baleary odzyskali dla Hiszpanii Aragończycy, a dokładniej Jakub I Zdobywca. Przez pewien czas wyspy cieszyły się autonomią lokalną. Dzisiaj tworzą one wspólnotę autonomiczną Balearów. Stolicą wspólnoty jest o 1833 roku Palma de Mallorca.
Polskim akcentem w historii Balearów jest pobyt Fryderyka Chopina na Majorce, który przebywał tu w latach 1838-1839 r. W roku 1929 otwarto w Valldemossie muzeum poświęcone kompozytorowi.
Dyktatura Franco zakazała na Balearach używania innego języka niż kastylijski. Dzisiaj status języka urzędowego ma zarówno kastylijski, jak i kataloński.
W II połowie XX wieku na Balearach nastąpił gwałtowny rozwój turystyki. Na Majorce ten turystyczny boom datować można na lata 50-te. W latach 90 zmieniono nieco wygląd hoteli - do tej pory dominowały ogromne betonowe budowle, obecnie dba się o bardziej kameralny wygląd i o ochronę środowiska. Obecnie aż 90% dochodu wyspy pochodzi z turystyki. Majorka jest dziś jednym z największych ośrodków turystycznych świata, a lotnisko w Palmie jednym z najruchliwszych w Europie (zwłaszcza w miesiącach wakacyjnych) oraz trzecim lotniskiem w Hiszpanii.
Ibiza pozostawała nieodkryta dla turystyki do końca lat 70-tych, kiedy to zyskała popularność. Ma to związek z licznym odwiedzaniem wyspy przez hippisów właśnie w tym okresie. Na wyspie powstały słynne kluby muzyczne, takie jak Pacha, Space, Privilege, czy Amnesia, które grają muzykę elektroniczną. Najpopularniejsze gatunki to trance, house, minimal oraz techno.